“Dankzij foto’s en filmpjes leerde ik mijn overleden zoon beter kennen”

“Mijn zoon is drie jaar geleden overleden. Het gaat inmiddels best goed met me. Wel ben ik, mede dankzij zijn digitale nalatenschap, nog dagelijks met hem bezig. Dat is enorm waardevol gebleken voor mij. Toch was het digitale leven van mijn zoon niet het eerste waar ik bij stilstond na zijn dood. Milo is omgekomen door een treinongeval, waardoor zijn telefoon helemaal kapot was.”

“Eén van de eerste dingen die ik deed, was het telefoonabonnement opzeggen. Dat hadden we toch niet meer nodig. Achteraf bleek dat een stomme zet. Dit betekende namelijk dat zijn nummer verloren ging. Ik had er niet bij stilgestaan dat sommige websites een sms-controle gebruiken om in te loggen. Dat maakte het terughalen van zijn digitale nalatenschap alleen maar ingewikkelder. Ook verdween zijn WhatsApp-geschiedenis. Dat realiseerde ik me pas later.”

Chip intact

“Hoewel Milo’s telefoon kapot was, was de chip nog intact. Toch bleek het heel lastig om hier nog data uit te halen. Ik heb alles geprobeerd. Eerst bij de politie, maar zij gaven aan dat ze me niet konden helpen. Daarna zei mijn zus dat ze iemand in Den Haag kende die misschien iets met de chip kon. Huilend reed ik naar hem toe. Zonder resultaat: ook hij kon de chip niet uitlezen.”

“Via internet vond ik een bedrijf dat claimde dat zij de beste in Nederland waren om chips te herstellen. Voor 1000 euro konden ze me helpen. Ik vond het veel geld, maar wilde de foto’s op de telefoon zo graag terughalen dat ik het ervoor over had. Maar ook hen is het niet gelukt. Gelukkig hoefde ik niet te betalen. Ik probeerde nog bij Samsung om ook oude telefoons te laten ontgrendelen, om te kijken wat daar nog op stond. Maar zelfs met de overlijdensakte in mijn hand stuurden ze me keihard weg.”

“Uiteindelijk kwam ik via-via terecht bij een voormalig agent die een bedrijfje had opgezet om mensen zoals ik te helpen. Hem lukte het, via een ingewikkelde methode, om de chip uit te lezen en de oude telefoons te ontgrendelen. Ik ben hem nog steeds zo dankbaar. Hij heeft me ontzettend goed geholpen. En volledig belangeloos. Eindelijk had ik toegang tot alle data, foto’s en appjes. Ik heb meteen alles opgeslagen op drie verschillende harde schijven, zodat ik dit nooit meer kwijt zou raken.”

Laatste foto

“Met elke foto en video die ik vond, leerde ik mijn zoon een beetje beter kennen. Mijn moeder was een paar maanden voor het ongeval overleden aan kanker. Zij had een hele goede band met mijn zoon. Toen ik Milo’s app-gesprekken kreeg, heb ik dat van hen gelezen. Dat is me ontzettend dierbaar. Ook op zijn Instagram-pagina vond ik allemaal foto’s die ik nog niet kende. Zoals wel meer pubers had hij mij daar geblokkeerd. Via een vriendin ontdekte ik dat hij juist heel actief was. Ook hier ging een wereld voor me open.”

“Milo was ook heel actief op Snapchat. In deze app verdwijnen foto’s weer als je ze hebt bekeken, maar op de server blijft alles bewaard. Ik vroeg een downloadlink aan om Milo’s foto’s te ontvangen. Het duurde een paar dagen voor die kwam, maar op een ochtend zat de link in mijn mail. Ik klikte meteen om het downloaden te beginnen. De eerste foto die binnenkwam was de laatste foto die Milo had gemaakt: van het spoor. Ik raak nu weer geëmotioneerd als ik hieraan terugdenk. Elke foto die volgde was een nieuwe kruimel van zijn bestaan. Het is me allemaal zo dierbaar.”

Wachtwoorden raden

“Achteraf zijn er natuurlijk dingen die ik anders had willen regelen rondom digitale nalatenschap. Mijn zoon had nergens zijn wachtwoorden opgeslagen. Samen met zijn broer heb ik er een aantal kunnen raden, maar er zijn nog steeds accounts waar we niet in kunnen. Het was fijn geweest als we dit ooit hadden besproken, zodat hij ze kon opschrijven of opslaan in een app. Ook wist ik niet of hij het erg zou vinden dat ik in zijn privéfoto’s ging kijken. Maar ik denk dat hij me dat wel gegund had.”

“Het ergste bij het regelen van de digitale nalatenschap van mijn zoon, was dat het soms leek dat niemand me wilde helpen. Overal kreeg ik de deur in mijn gezicht. Bij de politie werken experts die telefoons kunnen uitlezen en ontgrendelen. Dat doen ze immers ook als iemand een misdaad begaat. Maar ze stuurden me gewoon weg. Zelfs een simpele doorverwijzing naar het bedrijf van hun collega had mij een hoop frustratie bespaard. Het heeft nu bijna een half jaar geduurd voor ik zijn data terugkreeg. Ik had dat maanden eerder willen hebben.”
 

Wil jij na het lezen van dit interview zelf aan de slag om je digitale nalatenschap te regelen? Wij loodsen jou er in 8 stappen doorheen met onze nieuwsbrief. Schrijf je in via het blauw blok op de homepage.